Op zondag 8 januari 2023 hebben een aantal Peeltrappers een bezoek gebracht aan de
wereldbekerwedstrijd in het veldrijden, te Zonhoven (België).
Een bus met 22 wieler-liefhebbers vertrok op die zondagochtend om 9.00 uur richting België.
Onderweg regen, en dit voorspelt weinig goeds voor de gesteldheid van de bodem waarop gefietst
moet worden! Bij aankomst de bus parkeren bij een verlaten legerdepot en te voet naar de inkom.
Onderweg hier naar toe nog steeds regen, maar na een koffie/bier stop bij Café Mimosa, werd het
steeds minder met de regen, en ten slotte klaarde het op en genoten we de hele middag in de
buitenlucht van een stralende zon.
Bij binnenkomst op het terrein is het even zoeken naar de bonnenverkoop en hoe dat allemaal werkt
met de borg voor een hard-plastic beker (het barpersoneel snapt er net zo veel van als wij....) en toch was het
eerste biertje snel besteld. Opvallend is direct het enorme enthousiasme waarmee de (voornamelijk) Belgische
wielersupporters hun favorieten aanmoedigen! Niet alleen de toppers bij de elitekoers, maar ook de
jongeren en de dames!
De eerste koers die we zien is die van de beloften (coureurs tot 23 jaar). Talentvolle jonge coureurs,
waarvan sommigen ook al af en toe bij de “grote jongens” meefietsen, en daar zeker ook goed
presteren. Daarbij de opmerking dat we niet te dicht bij de dranghekken moeten gaan staan. De
eerste passage door de rijders levert al een spetteren modderbad op!!
Het 2e en 3e biertje smaakte overigens ook erg goed.....!
We verplaatsen ons en zoeken een plekje in de befaamde-magic-marvellous (aldus de Belgische
speaker) kuil van Zonhoven. Een afdaling van zo’n 25 meter in los klapzand. De stuurkunsten van de
coureurs worden danig op de proef gesteld. En elke wielerfan weet, als je afdaalt, moet je ook weer
omhoog! En dat valt niet mee in het losse mulle zand. De snelheids- en tijdverschillen tussen de
rijders lopen al snel op. Zodanig dat het hele deelnemersveld over het parcours verspreid raakt.
Uiteindelijk wint de Belg Thibau Nijs (inderdaad, de zoon van...) de wedstrijd. De Nederlandse
inbreng blijft steken op een 3e plek op 0:24 achterstand.
Tijd voor het biertje nummer 4 en 5!
De daarop volgende wedstrijd bij de dames, is zoals verwacht, een Nederlandse aangelegenheid.
Nederland beschikt, naast oudgedienden Marianne Vos, over een groot aantal
talenten!! Vrijwel onbedreigd rijdt Shirin van Anrooij de wedstrijd uit en eindigt met een voorsprong
van 37 seconden als eerste! Om het wielergevoel te completeren, de eerste 7 (??) plekken in deze
wedstrijd zijn voor Nederlandse dames. Met Puck Pieterse en Fem van Empel op de plaatsten 2 en 3.
Naast een biertje is het ook tijd voor een heerlijke Belgische friet met saus van Pauwels (één van de
hoofdsponsoren van deze koers), en een snack!! De zon blijft lekker schijnen en we vermaken ons
prima. Sommigen staan onder in de kuil aan het dranghek, anderen zitten helemaal bovenaan, of
halverwege de bult. Overal is het zicht goed.
Sander en Roy hebben de parcoursoversteek gemaakt en proberen middels een kartonnen bord in
het zicht van de camera, onze eigen Streetrace te promoten. En daarbij proberen ze gebruik te
maken van de charmes van een Belgische dame! Gezien het plezier dat die twee uitstralen, is er op
het middenterrein ook genoeg bier te koop!!
Inmiddels is zowat de volledige kuil volgelopen met wielerliefhebbers, het bier vloeit rijkelijk en de
sfeer ademt gezelligheid en sportiviteit uit.
Via een leverancier van de Country-stor hebben we allemaal een fel oranje gekleurde wintermuts gekregen. Die vallen overal op en zijn zeer herkenbaar!! En zoals een goede leverancier betaamt tracteert hij op een biertje en maakt hij een promotiefoto! Dat was de 6e...of toch al de 7e??
Dan staat de wedstrijd voor de eliterijders te beginnen. De eeuwige concurrenten Wout van Aert en
